ជិតអស់កិលេសហើយ?
ខែមេសា 26, 2011 at 3:02 ល្ងាច មតិ ១
ធំប៉ុននេះហើយ ខ្ញុំនៅតែវិភាគពីខ្លួនឯងរាល់ថ្ងៃ ហើយក៏នៅតែរកឃើញបុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មីៗរបស់ខ្លួនឯងជាបន្តបន្ទាប់… ខ្ញុំជាមនុស្សបែបណា ខ្ញុំនៅតែមិនអាចឆ្លើយប្រាប់ខ្លួនឯងបាន ហើយប្រហែលជាត្រូវប្រើពេលសិក្សាពីអារម្មណ៍ខ្លួនឯងយូរទៀត។
ត្រឹមថ្ងៃនេះ ខ្ញុំដឹងត្រឹមថា ខ្ញុំជាមនុស្សខ្ជិលម្នាក់… ខ្ញុំខ្ជិលរៀនសូត្រ ខ្ជិលធ្វើការ ខ្ជិលជជែកវែកញែក ខ្ជិលពិចារណា (តែខួរក្បាលមិនព្រមខ្ជិលតាមអារម្មណ៍សោះ)។ នឹកឃើញកាលនៅរៀន ក៏ដូចជាសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមិនសូវមានមិត្តភក្តិច្រើនទេ មូលហេតុគឺខ្ញុំខ្ជិលទាក់ទង ឬក៏អាចថាជាមនុស្សខ្សោយផ្នែកទំនាក់ទំនង តែអ្នកខ្លះក៏យល់ថាខ្ញុំវាយឫក។ ខ្ញុំចូលចិត្តដេក និងធ្វើអ្វីតាមអារម្មណ៍ខ្លួនឯង ហើយធុញទ្រាន់នឹងកាតព្វកិច្ច។ ធម្មតាខ្ញុំទម្លាប់ដេកដកដង្ហើមចោល ទុកសេរីភាពឱ្យខួរក្បាលស្រមើលស្រមៃលេង។ ការគិតដល់ផលប្រយោជន៍គឺជាសម្ពាធម្យ៉ាងដែលរំខានជីវិតរីករាយរបស់ខ្ញុំ។
កាលពីមុនខ្ញុំបានរៀបកាលវិភាគប្រចាំថ្ងៃឱ្យខ្លួនឯងឯកា តែខ្ញុំក៏ងាយនឹងរំភើបរីករាយជាមួយរឿងសាមញ្ញៗ ដែលអ្នកផងមិនសូវចាប់អារម្មណ៍។ គេមើលមកខ្ញុំហាក់ដូចជាកម្សត់ តែខ្ញុំមានសេរីភាព ហើយគ្មានរឿងរញ៉េរញ៉ៃជាមួយអ្នកណាទេ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នាពេលនេះ គឺខ្ញុំស្រាប់តែបាត់បង់អារម្មណ៍រំភើបទៅណាមិនដឹង។ មិនដឹងតាំងពីពេលណាទេ តែដឹងខ្លួននាពេលនេះថា អារម្មណ៍ខ្ញុំសោះកក្រោះសម្បើមណាស់។ ខ្ញុំមិនងាយនឹងចាប់អារម្មណ៍លើរឿងអ្វីទេ។ គេបង្អាប់ក៏មិនសូវខឹង គេសរសើរក៏មិនសូវត្រេកអរ។
នឹកឃើញពេលត្រឡប់មកពីដើរលេងវិញ គេឯងសួរនាំថា តើចាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះ… ខ្ញុំ
ពិបាកឆ្លើយមែនទែន។ គេសួរខ្ញុំថា ទៅណាខ្លះ? ខ្ញុំថាទៅសមុទ្រ ទៅសួន ទៅទីក្រុង… តែបើគេសួរបន្ថែមថា សមុទ្រឈ្មោះអី សួនឈ្មោះអី ទីក្រុងឈ្មោះអី… ខ្ញុំមិនចាំឡើយ ហើយនឹកក្នុងចិត្តថា តើមានប្រយោជន៍អ្វី ដែលត្រូវមកប្រឹងចាំឈ្មោះកន្លែងទាំងអស់នោះ។
វាធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះបុគ្គលិកលក្ខណៈខ្លួនឯង ព្រោះមិនដឹងថា ខ្លួនឯងក្លាយជាគិតខ្ជីខ្ជាបែបនេះតាំងពីពេលណា។ ខ្ញុំក៏សួរខ្លួនឯងថា អ៊ីចឹងតើខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លើអីខ្លះទៅ? គេយកភាពយន្តឱ្យមើល ក៏មើល តែមើលៗក៏ងងុយដេក។ កាលពីមុនមិនមែនអ៊ីចឹងទេ ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សជក់តាមដានរឿងភាគ តែពេលនេះទោះសាច់រឿងគេទៅជាអីក៏មិនឈឺឆ្អាលជាមួយដែរ។ មានអីក៏ធ្វើហ្នឹង មិនមានក៏មិនចង់បាន។ ហាហា ឬក៏ខ្ញុំជិតអស់កិលេសហើយ! 😆
Entry filed under: កម្សាន្ត, ទស្សនវិជ្ជា, អារម្មណ៍.
អនុស្សាវរីយ៍ 
1.
ក្មេងប្រុសសុបិន | ខែមេសា 26, 2011 ម៉ោង 6:02 ល្ងាច
បងហ្ហា៎! អ៊ីចឹងខ្ញុំសុំជូនពរឲ្យបងបានសម្រេច ហើយបានត្រាស់ដោយជោគជ័យណាបង…។ ព្រោះមនុស្សដែលអស់កិលេស មានប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់ចំពោះមនុស្ស គ្រប់គ្នា…. 🙂