អារម្មណ៍គ្មានខ្លួនឯង
ខែមេសា 20, 2010 at 11:32 ព្រឹក មតិ 23
…ជាអារម្មណ៍ម្យ៉ាង
«មានរបស់ល្អៗជាច្រើនដែលខ្ញុំគ្មាន ហើយមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅជាច្រើនដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់បានជួប តែខ្ញុំឈប់តូចចិត្ត ព្រោះខ្ញុំមានចិត្តមួយដែលចេះរំភើបនឹងសុភមង្គលរបស់អ្នកដទៃ និងមានភ្នែកអាចមើលឃើញអារម្មណ៍កក់ក្ដៅនានាបាន…»
លួងខ្លួនឯងក៏បាន ចុះចាញ់ក៏បាន គឺរៀនរស់ក្នុងចិត្តអ្នកដទៃ ហើយដែលខ្ញុំហៅថា អារម្មណ៍គ្មានខ្លួនឯង…
វាអាចជាអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម កំសាក គ្មានថាមពលប្រកួតប្រជែង…
ហើយ…
នៅថ្ងៃមួយ… អាចមកពីធាតុអាកាសប្រែប្រួល អារម្មណ៍នេះក៏ស្រាប់តែនឿយណាយ សោះកក្រោះ រកមិនឃើញសូម្បីតែអារម្មណ៍គ្មានខ្លួនឯង តែបែរជាលែងមានអារម្មណ៍ទៅវិញ…
ជួនកាល និយាយថាអស់សង្ឃឹមក៏មិនចំ គួរនិយាយថាគ្មានអ្វីត្រូវសង្ឃឹម…
ល្ខោនមិនទាន់លេងផង ក៏អស់អារម្មណ៍ចង់មើល… មិនចាប់អារម្មណ៍ថាតួសម្ដែងល្អប៉ុណ្ណាទេ តែគិតថាចុងបញ្ចប់គឺដដែល…
Entry filed under: ទស្សនវិជ្ជា, អារម្មណ៍.
23 មតិ Add your own
ទំលាក់ មួយចំលើយតប ទៅ ចាន់ផល បោះបង់ការឆ្លើយតប
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed
អនុស្សាវរីយ៍ 
1.
Virya | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 1:01 ល្ងាច
ចុះបើមានអារម្មណ៍ ឬចិត្តដែលនឹកតែមនុស្សម្នាក់ ដែលយើងដឹងច្បាស់ហើយថា គេស្អប់យើង គេមិនចង់មានការពាក់ព័ន្ធនឹងយើង តែយើងនៅតែនឹកគេ នៅតែគិតពីគេ អារម្មណ៍បែបនេះ អាចហៅថាអារម្មណ៍គ្មានខ្លួនឯងដែរឬទេ?
2.
ចាន់ផល | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 3:23 ល្ងាច
គួរតែរកឈ្មោះផ្សេងដាក់ហើយ! រកបានប្រាប់ខ្ញុំផង ព្រោះខ្ញុំក៏ស្គាល់អារម្មណ៍បែបនេះដែរ 😆 អារម្មណ៍ដូចស្លាប់បាត់តាមក្ដីស្រលាញ់ដែលបានផ្ដល់ឱ្យគេ … 😥 …
3.
kimlong | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 3:23 ល្ងាច
កុំគិតច្រើនពេកបង ! យកអារម្មណ៏មកនឹកខ្ញុំខ្លះមក ! បើអផ្សុក Call ហៅខ្ញុំមក ! និយាយគ្នាលេង បញ្ចេញកំហឹង រំសាយអារម្មណ៏រឿងទុក្ខសោក ! មនុស្សរស់នៅលើផែនដីនេះ រាប់លានឆ្នាំហើយ ហើយក៏ស្លាប់ទៅវិញ ជាច្រើនលានតំណដែរ ! គេរស់រហូតដល់ស្លាប់ ហេតុអ្វីក៏យើងរស់រហូតដល់មានអារម្មណ៏ចង់ស្លាប់ទៅវិញ ! គិតទៅដូចជាចង់អស់សំណើចដែរ ! អរគុណបងពីយប់មិញ ដែលបានCallហៅអោយខ្ញុំទៅកាន់ដរ(កំដរ)បង ! មានអារម្មណ៏ថាធូរគ្រាន់ដែរ ! បន្ទាប់ពីប្រលប់មកវិញ ! តែខ្ញុំនៅតែមានអារម្មណ៏ថា អស់កំលាំង អស់អារម្មណ៏ អស់មានចិត្ត គិតខ្វល់ខ្វាយច្រើន ! ប្រហែលជាអារម្មណ៏នោះ ដេកលក់ហើយមិនដឹង ! ពេលនេះទើបខ្ញុំដឹង រឿងមួយទៀតពីខ្លួនឯងថា ពេលអស់អារម្មណ៏ ទើបខ្ញុំសរសេរចេញ ! មិនដឹងជាយ៉ាងមិច បានជាខ្ញុំឆ្កួតអិញចឹង ! ខ្ញុំអាណិតបង ខ្ញុំឃើញបង គិតច្រើន ហើយពិបាកជាងខ្ញុំទៅទៀត ! ឈប់គិតទៅបង ស៊ូ ស៊ូ ស៊ូ ! ពេលទំនេរ ជួបគ្នានិយាយពីអារម្មណ៏ និង រឿងក្នុងចិត្តទៅ រឺ មួយក៏ទៅដើរShopping មើលគេញុំអីទៅ ក៏ល្អម្យ៉ាងដែរ ! យប់មិញនិយាយជាមួយបងហើយ ធ្វើអោយខ្ញុំជឿទៅលើវាសនាពិតមែន ! អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែគេរៀបចំ អស់ទៅហើយ ស្លាប់រស់លើវាសនា ទេវតាមិនដែលធ្វើអោយមនុស្សទាល់ច្រកនោះទេ ! មនុស្សម្នាក់ ដែលមិនចេះជក់បារី ផឹកស្រា តែបែរជាត្រូវស្លាប់ដោយសារ ជំងឺមហារីកថ្លើម ឯអ្នកដែលប្រព្រឺត្ត បែរជាមានអាយុវែង រឺ ត្រូវស្លាប់ដោយមូលហេតុផ្សេងៗទៅវិញ ! យ៉ាងនេះហើយរឺ ដែលមិនថាវាសនា រឺ ព្រហ្មលិខិតជាអ្នកកំនត់ទៀត ! បងផល បងដែលគិតទេថា ពួកយើងទាំងពីរ ប្រហែលជាគូរនិស្ស័យនិងគ្នាហើយមើលទៅ បានជាមាននិស្ស័យជួបគ្នាបែបនេះ ! តាំងពីយើងទាំងពីរអ្នក បានស្គាល់គ្នាមក គឺឧស្សាហ៏ជួបគ្នាណាស់ ! ហើយចូលចិត្តប្រាប់គ្នា ពីរឿងក្នុងចិត្តដែរ ! តែអ្នកអាន សូមកុំច្រលប់ណា ! តិចគិតថា ខ្ញុំ និង បងផលមានទំនាក់ទំនងពិសេសអីនិងគ្នា ចប់បណ្តោយ ! បងផលសុភាពណាស់ មិនមែនជាgayទេ ទៅណាមកណាម្តងៗ មិនចេះមាត់កច្រើនទេ ! គឹចូលចិត្តតែអង្គុយសើច និង សំលឹងមើលស្រីស្អាតតែប៉ុនោះ ពេលទំនេរ គាត់ចូលចិត្តខូចចិត្ត ឯពេលរវល់ គាត់ចូលចិត្តលេងfackbook ! តែខ្ញុំគោរពស្រលាញ់គាត់ ដូចជាបងប្រុសចឹង ! និយាយលេងទេណាបងផល ! ខ្ញុំចង់ឃើញបងសើចអោយចេញធ្មេញទាំងអស់ មិនមែនធ្វើមុខអីចឹងៗទេ ! បងមានទេពកោសល្យក្នុងការនិពន្ធណាស់ ! មិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នា សុទ្ធតែអាចធ្វើដូចបងបានឯណា ! បងនៅខ្វល់ខ្វាយ អស់អារម្មណ៏ដល់ណាទៀត ! បងដឹងទេ មានមនុស្សខូចចិត្ត ច្រើនណាស់ ដែលរង់ចាំសំរក់ទឹកភ្នែកជាមួយបទចំរៀងរបស់បង ! បើបងឈប់និពន្ធនោះ ! តើពួកគេបានអីស្តាប់ ដើម្បីជួយរុញទឹកភ្នែករបស់ពួកគេទោះតទៅទៀត ! បងត្រូវដឹងណា ពួកគេត្រូវការបងខ្លាំងណាស់ ! បើអត់បងទៅ ពួកគេប្រាកដជាទៅស្តាប់បទចំរៀងរបស់អ្នកនិពន្ធ ផ្សេងទៀតជាមិនខាន ! ដូច្នេះហើយ បងត្រូវតែនិពន្ធ ដើម្បីធ្វើអោយពួកគេយំអោយខ្លាំងៗណាបង !
4.
ចាន់ផល | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 3:39 ល្ងាច
សរសេរបានល្អគ្រាន់បើ មានតួ មានបញ្ចប់ 😳
5.
ក្មេងទំនើង | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 8:42 ព្រឹក
មិនមែនល្អគ្រាន់បើទេ ល្អមែនទែនតាម៉ង ^_^ ញុមតាសេមិនដូចទេនៀក
6.
kimlong | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 3:57 ល្ងាច
ខ្ញុំនិងអានរឿងរបស់បងអោយបានច្រើន ! ដើម្បីអោយការសរសេររបស់បង ឆាប់ឆ្លងចូលមកខ្ញុំ ! 🙂
7.
បញ្ញា | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 11:54 ល្ងាច
មិនមែនគ្រាន់បើទេបង ល្អម៉ង ពេញចិត្តណាស់…
8.
បញ្ញា | ខែមេសា 20, 2010 ម៉ោង 11:58 ល្ងាច
បង… បន្ទាប់ពីមើលVideoដែល លោក ស៊ីន សាមុត ដើរតួរមក… គឺថា… (កុំខឹងណា បើសិនខុសឆ្គងអី) មុខបងដូច គាត់ណាស់ ពិសេស ពេលសើច… តាមពិត ខ្ញុំស្វែងរកយូរហើយ…ទើបប្រទះបង… សូមទោសផង…
9.
ចាន់ផល | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 12:31 ល្ងាច
ប្រហែលជាគាត់មកចាប់ជាតិជាខ្ញុំទេដឹង … បានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ទឹកដៃទំនុកច្រៀងខ្ញុំមានរសនិយមស្រដៀងទឹកដៃគាត់ 😆 មានកិត្តិយសណាស់ បើខ្ញុំមុខដូច លោក ស៊ីន សាមុត មែន តែគាត់ស្អាតជាងខ្ញុំ ពិសេសគឺបបូរមាត់គាត់។ យ៉ាងណាភ្នែកគាត់តូចដូចខ្ញុំ ហេហេ…
10.
កុមារកាមទេព | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 8:42 ព្រឹក
អូយ ដេកមិនលក់សោះ គិតច្រើនពេកហើយបង ពេលមនុស្សធុញអ្វីមួយ តែងគិតច្រើនតែចឹងយ៉ាង!!!!
11.
ចាន់ផល | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 1:27 ល្ងាច
😀
12.
ក្មេងទំនើង | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 8:52 ព្រឹក
អត់ដឹងនិយាយអីទៀតទេ តែនឹកឃើញចម្រៀងមួយបទ «រយលានសង្ឃឹម» ^^
ជានិច្ចជាកាល មនុស្សម្នាក់ៗតែងប្រមូលផ្តុំនូវ ទុក្ខសោករបស់ខ្លួនដោយខ្លួនឯង។ ជួនកាល ខ្ញុំគិតថា ភាពទុក្ខសោក មិនមករកមនុស្សទេ តែមនុស្សខ្លួនឯង ជាអ្នកទៅរកវា។ មនុស្សភាគច្រើនតែងយកលេសមកបិទបាំង ព្រោះមិនចង់ឲ្យគេដឹងថា ខ្លួនពិបាកចិត្ត គឺ គិតតែពីលាក់ទុកក្នុងចិត្ត,,,បើតាមគំនិតខ្ញុំ កាលដែលយើងមានមនុស្សជិតស្និទ្ធម្នាក់ ក៏ល្អម្យ៉ាងដែរ (មិនមែនសង្សារទេ) គឺយើងអាចជួយរំលែកគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចពូឯង និង គិមឡុង ចឹង។ រឿងទុក្ខសោក បើយើងមិនបញ្ចេញ វាអាចនឹងមិនធូរទេ។ តួយ៉ាង មនុស្សយើងត្រូវអាស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក មិនអាចមានអ្នកណាអាចរស់នៅដោយគ្មានទំនាក់ទំនងអ្នកដទៃបានទេ លើកលែងតែអ្នកនោះ រស់នៅភពផ្សេង ^_^ និយាយទៅនិយាយមក មិនដឹងថាកំពុងនិយាយអីទេនៀក ខុសប្រធានបទខាងដើមអស់…កុំប្រកែប្រកាន់អីណា 😀
13.
ចាន់ផល | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 1:25 ល្ងាច
😀 រស់នៅពិតប្រាកដគឺនៅក្នុងចិត្ត ធម៌ព្រះពុទ្ធសម្ដែងអ៊ីចឹងណា!
14.
ឧត្តម ( បក្សីចំលែក ) | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 10:33 ព្រឹក
ជីវិតប្រៀបបីដូចជាល្ខោនមួយដែសសំដែងមិនចេះចប់ទេ
គ្មានអ្នកដឹកនាំរឿង
គ្មានតួរឯក
គ្មានតួររង
គ្មានតួរកាច
គ្មានតួរស្លូត…
ខ្លួនឯងជាអ្នកដឹកនាំរឿង
ខ្លួនឯងជាអ្នកសំដែង
តើអ្នកណាជាអ្នកកំណត់តួរ និង វាសនាតួរ ?
និយាយទៅ និយាយមោ សូម្បីខ្លួនខ្ញុំក៏អត់យល់ដែរ
សុំទោសផងបើនិយាយខុស !
ខានជួបគ្នាយូរហើយបងផល គីមឡុង
ងៃណាមួយជួមគ្នា ផឹក Coca សវឹងអោយអស់ដៃម៉ង !
15.
ចាន់ផល | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 1:23 ល្ងាច
នៅទីនេះបើកអារម្មណ៍ឱ្យនិយាយណា ខុសឆ្គងក៏មិនអីដែរ :D ជីវិតគឺជាអំណោយរបស់ពិភពលោក ហើយយើងពិតជាអាចនិយាយអ្វីនៅក្នុងចិត្តបាន។
ថ្ងៃណាមួយជួបគ្នា! ^_^
16.
ក្មេងទំនើង | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 7:07 ល្ងាច
តែញុមគិតថា ជីវិតដូចជាការលេងអុក។ យើងជាគ្រាប់អុក មិនអាចបានសិទ្ធ ដើរ ឬ ធ្វើអ្វីតាមចិត្តឯងនោះទេ ឯវាសនា គឺជាអ្នកលេង ដែលបង្វិល ជីវិតរបស់យើងទៅមក តាមចិត្តរបស់គេ ^_^
17.
kimlong | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 8:57 ល្ងាច
យូរហើយខ្ញុំអត់ដឹងថា វាសនាវាជាអ្នកលេងសោះ ! លេងអីក៏អាក្រក់ៗម៉េះ ! សុទ្ធតែរឿង ដែលមិនល្អ ធ្វើអោយកើតទុក្ខ មិនសប្បាយចិត្ត ដេកលក់ពេញមួយថ្ងៃ ! តើក្មេងតូចស្គាល់ផ្ទះរបស់វាសនាហ្នឹងទេ ! គិតទៅរករឿងវាសិន !
18.
ក្មេងទំនើង | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 9:39 ល្ងាច
ស្គាល់តើ! ថ្ងៃណាទំនេរទៅវាយវាដល់ផ្ទះម៉ង ^_^
19.
kimlong | ខែមេសា 21, 2010 ម៉ោង 11:08 ល្ងាច
បើមកអំពេញពេលណា ប្រាប់ផងណា ! មានគំរោង ចង់នាំក្មេងតូច ទៅកន្លែងសប្បាយម្តង ?
20.
ក្មេងទំនើង | ខែមេសា 22, 2010 ម៉ោង 11:22 ព្រឹក
ជិតហើយ មិនយូរទេ នឹកផ្ទះណាស់ ^_^ ទៅហ្នឹង ប៉ាបួលគ្នាឲ្យច្រើនទៅ ចាំញុមប៉ាវ ^_^ តែរឿងលុយ ចេញរៀងខ្លួន 😛
21.
ឧត្តម | ខែមេសា 22, 2010 ម៉ោង 7:58 ព្រឹក
កុំនាំក្មេងខូច ប្រយ័ត្តក្មេងនាំខូចវិញ !
🙂
22.
kimlong | ខែមេសា 22, 2010 ម៉ោង 10:51 ព្រឹក
នាំទៅកាហ្វេសង់ទីម៉ង់តើបង ! កន្លែងហ្នឹងហើយ ដែលសប្បាយនោះ ព្រោះបានជួបជុំគ្នា និយាយប្រូប្រាជនោះអី ! 🙂
23.
rainbowpig | ខែឧសភា 5, 2010 ម៉ោង 5:46 ព្រឹក
គិតច្រើនចឹង បានជាជ្រួញច្រើនយ៉ាងនេះហ្នឹងណា។ ម៉ោះ តោះទៅផឹកស៊ីអឺងកងជាមួយបងម្តងពីរ នោះនឹងគ្មានពេលគិតច្រើនចឹងទេ។ ទើបបើកប្រាក់ខែចឹង ប៉ាវបងទៅណា។ ហេហេហេ